دکتر پروانه محمدخانی

دکتر پروانه محمد خانی روانشناس و استاد دانشگاه متخصص اعصاب و روان درمان های شناختی رفتاری اختلالات روانی و افسردگی استاد تمام دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در سال 1334 در شهرستان خرم اباد لرستان به دنیا آمدند و بخشی از تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در این شهر گذارندند و با توفیق در آزمون ورودی دانشگاه ها در رشته روانشناسی در دانشگاه الزهرا تحصیلات عالی خود را شروع کردند. ایشان در حین تحصیل ازدواج کردند و صاحب دو فرزند هستند و پس از اخذ درجه کارشناسی با عنوان روانشناس در بخش روانپزشکی بیمارستان شهید لواسانی شروع به کار کردند تا مدتی پس از انقلاب شکوهمند اسلامی که با گشایش امکان ادامه تحصیل شروع به تحصیل در رشته روانشناسی تربیتی نمودند و بلافاصله پس از آن تحصیل در رشته روانشناسی بالینی در انستیتو روانپزشکی ( دانشگاه علوم پزشکی ایران )را ادامه دادند. ایشان با اخذ درجه کارشناسی ارشد در روانشناسی بالینی به عضویت هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در آمدند ولی با تاسیس دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به این دانشگاه انتقال یافتند و رشته روانشناسی بالینی را با یاری تنی چند از اساتید راه اندازی کردند. همزمان ابتدا برای اخذ درجه دکتری با دانشگاه هانوفر آلمان اقدام کردند و کار خود را در موضوع پرخوری مرضی و عوامل خطر بین فرهنگی شروع کردند و با پذیرفته شدن در دوره دکتری دانشگاه علامه طباطبایی در این دانشگاه ادامه تحصیل دادند. دکتر محمدخانی دکتری خود را با کار در زمینه کودک آزاری به عنوان یک عامل خطر آسیب شناسی روانی، همچنین پدیده ای متاثر از سلامت روان و کیفیت زندگی والدین به اتمام رساندند و با اتخاذ دیدگاهی فراتشخیصی در آسیب شناسی روانی به درمان های یک پارچه که فراتر از طبقات تشخیصی، عوامل زیربنایی آسیب زا را مد نظر قرار می دهند توجه کردند. به همین دلیل فلوشیب پست دکتری آسیب شناسی و رواندرمانی را در دانشگاه کلگیری کانادا-آلبرتا نزد پروفسور کیت استفان دابسون)استاد دانشگاه كلگيري كانادا، رئیس سابق انجمن روانشناسی کانادا و رئيس انجمن بين المللي رواندرماني شناختي و آكادمي درمان شناختي ( گذراند و بعد در یک کارآزمایی بالینی تصادفی بزرگ، طرح مشترک با دانشگاه کلگیری کانادا و همکاری پروفسور کیت استفان دابسون اثربخشی درمان نوین شناختی رفتاری مبتنی بر پیشگیری از عود افسردگی، درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن و درمان معمول را روی 353 افسرده با عود های مکرر با حفظ دیدگاه فراتشخیصی و تاکید بر عوامل خطرهای فراتشخیصی مثل نشخوار ذهنی و اجتناب تجربه ای مقایسه و به آزمون قرار دادند. همچنین در فاصله سال های 2003-2007 دوره های تکمیلی درمان های رفتاری شناختی را گذراندند و تحت نظارت پروفسور دابسون به یادگیری و تمرین بالینی پرداختند. عضویت در بورد روانشناسی بالینی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، عضویت در هیات مدیره انجمن روانشناسی ایران و انجمن روانشناسی بالینی ( مسئول کمیته آموزش و پژوهش هر دو انجمن )، عضویت در انجمن بین المللی روانشناسی رشد، عضویت در کنسرسیوم جهانی خشونت خانوادگی دانشگاه نیوهمشایر امریکا و عضویت در شورای داوران بین المللی کنکره جهانی درمان های شناختی رفتاری-لیما-پرو، عضویت در شوراهای کشوری امنیت فردی و خشونت خانوادگی، عضویت پاره وقت در مراکز تحقیقاتی وابستگی و سوء مصرف مواد و رفاه اجتماعی، عضویت در شورای نویسندگان چندین مجله علمی پژوهشی، همچنین سردبیری مجله علمی- پژوهشی سالمند و سردبیری مجله انگلیسی زبان "کاربرد در روانشناسی بالینی"، و سردبیر بخش روانشناسی بالینی مجله انگلیسی زبان انجمن روانشناسی ایران، طراحی راهنمای فنی و اجرایی مراکز مشاوره طلاق و کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان از سایر فعالیت های علمی حرفه ای ایشان می باشند. از جوائزی که ایشان تا کنون دریافت داشته اند می توان جوائز مربوط به مقاله برتر ستاد مبارزه با مواد مخدر، محقق برگزیده سال های متمادی دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي، مقاله برترتحقیقي سال (تحقيقات ملي)ستاد مبارزه با مواد مخدر، ناظر پژوهشی برگزيده سال، مجری تحقيق برگزيده سال و مولف برجسته سال را نام برد. وی در بیش از 40 کنگره ملی و بین المللی با ارائه مقاله و یا به عنوان سخنران شرکت داشته اند و همچنین، حدود 120 مقاله علمی – پژوهشی در مجلات معتبر داخلی و خارجی منتشر کرده و 25 اثر تالیفی یا ترجمه به چاپ رسانده اند. از جمله آنها گردآوری، تدوین و برگردان نسخه پژوهشی مصاحبه بالینی ساختاریافته SCID برای اختلال های DSM (در محورهایI و II ) از انتشارات دپارتمان پژوهش های زیست سنجی دانشگاه کلمبیا است که در سایت این مجموعه نیز به عنوان همکار بین المللی، نماینده آن در ایران معرفی شده اند. این مجموعه در سال 1384 انتشار یافت و تا کنون چندین بار به چاپ رسیده است. برنامه: دکتر پروانه محمدخانی، استاد دانشگاه، کاندیدای شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران در دوره چهارم اینجانب ضمن باور و یقین به نقش بسزای سازمان در شناساندن روانشناسی و مشاوره به جامعه و ایجاد فرصت های شغلی، اعتقاد دارم که در صورت تضعیف سازمان چه از طریق تهدیدهای بیرونی و چه از طریق نفاق بین اعضاء و یا ضعف عملکرد نه تنها روانشناسان و مشاوران متضرر خواهند شد بلکه مردمی که به ما اعتماد دارند ضرر خواهند کرد و امید شلن به اینکه می توانند از کمک حرفه ای روانشناسان بهره مند شوند را تضعیف خواهد کرد. امیدی که به دنبال توفیقمان در ارائه خدمات در مردم شکل گرفته و نشانه آن استقبالی است که از این خدمات به عمل آمده و خوشبختانه روز به روز هم بیشتر می شود. به همین دلیل بر خود واجب دیدم تا با ترسیم خطوطی که آینده سازمان و روانشناسان را روشن تر می کنند و ممکن است ضامن بقای آن باشند، گامی در این مقطع از زمان بردارم. این خطوط در متن زیر ارائه می شوند و قطعا شامل همه آنچه که باید نیست. بنابراین از همه دانشجویان و همکاران ارجمند تمنا دارم تا از هر طریقی که می توانند مرا از نظرات خود آگاه کنند( تلگرام، تلفن و ایمیل تا در صورت انتخاب شدن و ره یافتن به شورای مرکزی سازمان برای تحقق آنها تلاش کنم.